Ζούμε τον απόλυτο πολιτικό και όχι μόνο Μεσαίωνα, οι πολιτικές και οι πολιτικοί των τελευταίων, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον [10] δέκα προηγουμένων ετών, έχουν αποτύχει παταγωδώς, μιας και αδυνατούν να δώσουν απάντηση στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών, με αποτέλεσμα αυτό που λέμε Κράτος να οδηγείτε κάθε μέρα και πιο βαθιά στην ύφεση και στην πλήρη αποδόμηση.
Η απάντηση στο πρόβλημα, είναι ένα νέο διακύβευμα με άλλη ομάδα διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης, διότι το ''νέο'' απαιτεί, νέους ανθρώπους, νέα οπτική, άλλη διαχείριση, νέο μοντέλο διακυβέρνησης μικρό, συμπαγές, που να αποδίδει, να δημιουργεί πρωτογενώς και να παράγει εφαρμόσιμα αποτελέσματα.Μιλάω ξεκάθαρα για ένα σύστημα που ως πρόταγμα και ως πολιτικό θεμέλιο θα θέτει την πολιτική ενότητα του κράτους.
Μιλάω ξεκάθαρα για ένα σύστημα που να προωθεί την Εθνική Οικονομία δίνοντας βάρος στην ανάπτυξη και στην πρωτογενή παραγωγή.
Μα πάνω από όλα ένα σύστημα δημοκρατικό που η δικαιοσύνη δεν θα είναι όργανο αυτών που θέλουν τους πολίτες παθητικά όντα.
Το βασικό κύτταρο της διοικητικής αυτοοργάνωσης του Ελληνισμού με βασικό συντελεστή την διατήρηση της Εθνικής ταυτότητας, της ηθικής ανασυγκρότησης και της επαναστατικής αφύπνισης είναι η ''Υπερβατική Πολιτική''.
Η Υπερβατική Πολιτική, είναι ένα πρότυπο για μια ολοκληρωμένη οργάνωση μια κοινωνίας, με βάση την άμεση δημοκρατία μέσα από πολιτικούς, οικονομικούς παραγωγικούς και κοινωνικούς θεσμούς σε κάθε μορφή πολιτικής οντότητας, όπως χωριό, δήμος, περιφέρεια, κράτος, υπερκρατική οντότητα.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι εφικτό σε μια σύγχρονη κοινωνία, η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο διαχείρισης, με βάση το ήθος της συλλογικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης μπορούμε ευκολότερα από ποτέ να δημιουργήσουμε εκ νέου τον αξιακό μας κώδικα.
Η αποτυχημένη έννοια του δήθεν σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, είτε από αριστερά, είτε από δεξιά, περιλαμβάνει κυρίως τον ενιαίο, ''εθνικό σχεδιασμό'', που μόνο τέτοιος δεν είναι, χωρίς διαφοροποιήσεις.
Αυτό το μοντέλο μας οδηγεί σε ένα δρόμο που πρέπει να αποφύγουμε, τον δρόμο ενός παγκοσμιοποιημένου μοντέλου ανάπτυξης με ενιαίους οικονομικούς δείκτες, κοινούς για όλες τις χώρες.
Από την άλλη η ''οικολογία του γλυκού νερού'' παράγει μια στρεβλή αντίληψη τόσο για το φυσικό όσο και για το πολιτικό περιβάλλον, που δεν έχει καμία σχέση με τα ζητούμενα, μιας επιστημονικά προσανατολισμένης πολιτικής οικολογίας.
Η απάντηση στον φιλελευθερισμό είναι η Υπερβατική πολιτική, είναι το αντίδοτο στον σκοταδισμό, στην ισοπέδωση, στην απώλεια της ατομικής ελευθερίας των πολιτών, στην απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας.
Η Υπερβατική πολιτική, έχει να προσφέρει ένα ζεστό μήνυμα, ''πίστη στην ενότητα της ανθρωπότητας''.
Η Υπερβατική πολιτική, εμπνέει, αντιμετωπίζει τα κοινά προβλήματα, δίνει λύσεις στο σήμερα και στο αύριο των πολιτών, θεωρώντας πως: ''η αυτονομία του καθενός δεν συνίσταται στην αποδέσμευση του από κανόνες αλλά, αντίθετα, είναι συνυφασμένη με την κοινωνία και την συμμετοχή του στα κοινά.
Τέλος η Υπερβατική πολιτική, δίνει ένα νέο μήνυμα, ένα νέο διακύβευμα, αυτό της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Ανάπτυξης, της Εθνικής Κυριαρχίας.
Γράφει ο Γεώργιος Κοντός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου