Οι Έλληνες πλέον βιωματικά παρακολουθούμε ως αποσβολομένοι μια προσπάθεια μετατροπής του Ελληνικού έθνους-κράτους σε ένα ανίσχυρο κράτος (faild state).
Το μέρος των δυνάμεων το οποίο σε παγκόσμια κλίμακα, επιθυμεί τέτοιου είδους διαχείριση, στηρίζει την επιβολή προγραμμάτων μετατροπής οικονομιών εθνών-κρατών σε faild state, ως εκ τούτου, αναγκαστικά εξαρτημένα από μια μόνο δύναμη.
Οι σύγχρονοι θιασώτες του Εθνομηδενισμού βασίζονται στην υπόθεση πως η Ελλάδα αποτελεί κράτος- μόρφωμα ανίκανο να διαχειριστεί τις δομικές εσωτερικές του ανάγκες και ότι πιθανόν θα έπρεπε να έχει αφεθεί σε αυτοδιαχείριση (από ξένο παράγοντα, Μερκελισταν) διότι δεν είναι ικανό να παράξει αποτέλεσμα.
Το μέρος των δυνάμεων το οποίο σε παγκόσμια κλίμακα, επιθυμεί τέτοιου είδους διαχείριση, στηρίζει την επιβολή προγραμμάτων μετατροπής οικονομιών εθνών-κρατών σε faild state, ως εκ τούτου, αναγκαστικά εξαρτημένα από μια μόνο δύναμη.
Ακόμα και όσοι υιοθετούν την ακριβώς αντίθετη προσέγγιση, δηλαδή α) την δημιουργική ασάφεια ως μόχλευση της δημιουργικότητας μέσω οικονομικών κινήτρων, καθώς και, β) το απόλυτα Εθνομηδενιστικό σχέδιο, με το κωδικό όνομα ''δραχμή'', εξυπηρετούνται βραχυπρόθεσμα από τη μείωση της αντίστασης μετατροπής πληθυσμών σε ιθαγενείς Β' κατηγορίας, ούτως ώστε να συνεχίσουν να υφίστανται σε ένα διαφορετικό μοντέλο οικονομίας, βλέπε:''ένα τσαμπί μπανάνες και στα τρένα για ουγκαμπούγκου'' !!!
Η Γερμανία έχοντας ως δόγμα την μείωση των δημοσιονομικών δαπανών, απαιτεί έθνη-κράτη δίχως κοινωνική δικαιοσύνη με τεράστιες ανισότητες στο εσωτερικό τους.
Αυτό σαφώς και την εξυπηρετεί μιας και μόχλευσαν (με τις συμμαχίες του Βορά) την αλλαγή ταχύτητας της χώρας μας, έτσι ώστε να βρίσκονται νομοτελικά μια ταχύτητα μπροστά και να επιβάλουν ότι δεν κατάφεραν στον Β.Π.Π δηλαδή τον ολοκληρωτισμό.
Λύσεις θα ρωτήσει κανείς υπάρχουν;;;
Φυσικά και υπάρχουν, όταν κάθεσαι σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, φροντίζεις από πριν να έχεις (βλέπε manual σελίδα ...):
α) πακέτο προτάσεων, που να περιλαμβάνουν βιωσιμότητα, εφαρμογή, υιοθέτηση.
β) αντίμετρα σε περίπτωση αποδόμησης της αρχικής πρότασης
γ) νομική κάλυψη με τεκμηριωμένη εφαρμογή άμεσα (βλέπε: δόγμα Calvo και Σύνταγμα 1,17,106, όπερ σημαίνει να ανοίγουν τα ματάκια).
δ) ''plan b'' στην πρώτη θεσμική πρόταση.
ε) ''plan b'' στα αντίμετρα που προτείνεις.
στ) ''plan b'' στην εσωτερική διαχείριση του αποτελέσματος (έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο) πράγμα καθοριστικό για να συνεχίσεις να υφίστασαι.
Τα παραπάνω αποτελούν τα ''βρεφικά'' βήματα μιας Εθνικής διαπραγματευτικής γραμμής.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να βασίζονται σε έναν Εθνικό πρωτογενή Στρατηγικό Σχεδιασμό, που να καθιστά το χρέος βιώσιμο και οπωσδήποτε να περιλαμβάνει απομείωση (κούρεμα) καθώς και επέκταση, για τουλάχιστον 20 επιπλέον έτη.
Όλα αυτά, καθώς και μια σειρά από επιπλέον δομικές και θεσμικές αλλαγές, δεν θα πρέπει να διαταράσσουν και να αποδομούν την εσωτερική δημοκρατική νομιμοποίηση, το Σύνταγμα, τους νόμους του έθνους-κράτους και τέλος να είναι πλήρως αποδεκτά τουλάχιστον από την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Όμως αυτά καθώς και πολλά παραπάνω τα εφαρμόζουν οι άνθρωποι, είναι αυτό που λείπει από την σημερινή πολιτική ανθρωπογεωγραφία (κατάλαβες Αλέξη;;)
Συνεχίζεται.....
Γράφει ο Γεώργιος Κοντός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου