Η κρίση οδήγησε την χώρα να κάνει “έκπτωση” στην Δημοκρατία, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία και τέλος στον ανθρώπινο χαρακτήρα του συνόλου του κράτους.
Ο τρόπος και λύση είναι μια, η Δημοκρατία, δηλαδή οι εκλογές !!!
Διότι η Δημοκρατία πιστεύει πως καμία κοινωνία δεν είναι δυνατό να ζήσει χωρίς οργάνωση και οργανωμένο κράτος, χωρίς εξουσία.
Αλλά συνάμα πιστεύει πως η εξουσία είναι και σχολείο, από το οποίο πρέπει να περνάνε όλοι οι πολίτες, άρα όλοι οι πολίτες οφείλουμε να συνδράμομε σε αυτό.
Η συμμετοχή των πολιτών στο σχολείο της εξουσίας, είναι ο μόνος υγιής και δίκαιος τρόπος, για να αποκτήσει οντότητα κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, για να ολοκληρωθεί κάθε άνθρωπος, μια και από τη φύση του είναι «ζώον πολιτικόν», κατά τη γνωστή αριστοτέλεια ρήση.
Γι' αυτό άλλωστε η Δημοκρατία χρησιμοποιεί τις εκλογές σαν πρωταρχικό τρόπο ανάδειξης των αρχόντων: γιατί νοιάζεται για την ηθική, ψυχική και πνευματική ολοκλήρωση όλων των ανθρώπων.
Έτσι η Δημοκρατία δεν καταργεί την εξουσία, όπως θα το ονειρεύονταν -θεωρητικά- οι αναρχικοί αλλά την κονιορτοποιεί, μοιράζοντας την μέσω των εκλογών, σ' όλους τους πολίτες.
Η Πατρίδα απαιτεί πλέον μια νέα Πολιτική, Κοινωνική, Ανθρωποκεντρική Πρόταση, για λύση,
για έξοδο από την κρίση, για έξοδο από την ύφεση, για επιστροφή στην ανάπτυξη.
Αναζητείται ένα νέο όραμα κι ελπίδα στον Έλληνα και στην Ελληνίδα με ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές
στο σύνολο του Δημοσίου Τομέα.
Ένας δημόσιος τομέας που χρόνια πασχίζει να βρει, το ατέρμονο βήμα
του μέσα στο χάος.
Από την άλλη η ανικανότητα και η απαξίωση του Πολιτικού Συστήματος είναι πλέον δεδομένη, θεωρώ πως εδώ και χρόνια έχει απολέσει την ταυτότητα και την χρησιμότητα του.
Αυτό συνέβη διότι η Κοινωνική
Πολιτική έχει προ πολλού ξεχαστεί, διότι η ανθρώπινη ζωή χάθηκε στους αριθμούς της
δήθεν ανάπτυξης, και ο εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι πλέον
καθημερινότητα, οι ευαίσθητα κοινωνικά ομάδες πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια
κοινωνία που έχει από καιρό πάψει να σέβεται την ανθρώπινη υπόσταση.
Έτσι παραβιάζεται και το Σύνταγμα για το περί Κοινωνικού Κράτους Δικαίου.
Αυτό πρέπει να αλλάξει, απαιτούνται αλλαγές τόσο σε πρόσωπα όσο και σε πολιτικές, απαιτείται ένα νέο διακύβευμα που όχι μόνο να έχει την δυνατότητα να προτείνει, αλλά πολύ περισσότερο να υλοποιεί !!!
Από την άλλη πλευρά βλέπουμε ένα τεράστιο κενό στην κεντροδεξιά, ένα κενό που απαιτείται σύντομα να καλυφθεί πολιτικά, διότι το κατά το Σύνταγμα Κοινωνικό Κράτος Δικαίου πρέπει να εκφράζεται από πολιτικές, πολιτικούς, κόμματα, που δεν υπάρχουν σήμερα.
Τα δυο άκρα δεν τα συζητώ καν, είναι εκτός συζήτησης, τα άκρα άλλωστε ουδέποτε προσέφεραν λύσεις στα προβλήματα της χώρας, διότι είναι ''εκπαιδευμένα'' βάση του ρόλου τους από την ίδρυση τους, να κάνουν αποκλειστικά και μόνον αντιπολίτευση, ως εκ τούτου δεν είναι κόμματα που μπορούν ή πρόκειται να κυβερνήσουν και το γνωρίζουν.
Η πολιτική ανθρωπογεωγραφία σήμερα, έχει τεράστιες ελλείψεις σε ικανό προσωπικό, εντός της Βουλής, υπάρχει φυσικά πολιτικό προσωπικό ανεξαρτήτως ιδεολογίας κλπ, με προθέσεις και όραμα, το ποσοστό αυτό είναι μικρό αλλά είναι ικανό με την κατάλληλη ''υποστήριξη'' να παράξει ένα αποτέλεσμα, σίγουρα καλύτερο από όση το υπερσύνολο.
Η μόνη εθνικά υγιής λύση, πρέπει να περιλαμβάνει απαραίτητα δυο στοιχεία:
πρώτον ένα διαφορετικό εθνικό σχέδιο και
δεύτερον μια διαφορετική ομάδα υλοποίησης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τοποθετούμε επί των θεμάτων, ενδεικτικά και πρόσφατα
Άλλως θα ακροβατούμε μονίμως σε ένα σχοινί, δίχως ειδική προφύλαξη σε περίπτωση πτώσης, θα προσπαθούμε μάταια επί πολλές δεκαετίες να οδηγήσουμε την χώρα σε ένα καλύτερο αύριο που δεν θα έρθει ποτέ !!!
Εν κατακλείδι και κλείνοντας, η άποψη μου είναι πως ο τόπος απαιτεί μια νέα αλώβητη
καθαρή δύναμη, ένα νέο πολιτικό φορέα, με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα, με ικανά και έντιμα στελέχη από διάφορες παρατάξεις (ιδεολογικά κοντά στην κεντροαριστερά, Σοσιαλιστική κατά βάση), προϋπόθεση τα καθαρά χέρια, με όραμα, με προτάσεις που προσφέρουν άμεσες λύσεις στα προβλήματα, επίσης η δόμηση ενός νέου πολιτικού λόγου, είναι απαραίτητο στοιχείο για την επόμενη μέρα.
Γράφει ο Γεώργιος Κοντός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου